درختان مانند هر موجود زنده دیگری برای زنده ماندن به آب، اکسیژن، مواد مغذی و محیطی سالم نیاز دارند. برخی از افراد تصور می کنند که گازوئیل یا روغن سوخته برای تنه درخت می تواند نقش محافظتی یا ضد آفت داشته باشد. وقتی ماده ای مثل روغن سوخته یا گازوئیل وارد چرخه زندگی آن ها می شود، به نوعی یک سم قوی به سیستم طبیعی آن ها تزریق خواهد شد. گازوئیل می تواند به صورت تدریجی ولی بسیار عمیق، به پوست درخت آسیب رسانده، ریشه درخت را از بین ببرد و تغییراتی در ph خاک ایجاد کند، که این موارد ساختار درخت را تخریب کرده و حتی باعث خشک شدن کامل آن می شوند.
تاثیر گازوئیل بر ساختار درخت
برای کنترل علف های هرز و حشرات، برخی افراد از مواد نفتی مانند گازوئیل به عنوان راه حل هایی ارزان و در دسترس استفاده می کنند. یکی از کاربردهای رایج اما نادرست آن، ریختن گازوئیل بر روی تنه یا ریشه درخت برای از بین بردن آفات یا حتی خشک کردن درختان مزاحم است. از جمله ضررهایی که گازوئیل می تواند برای درخت ایجاد کند، عبارتند از:
- آسیب به بافت و پوست درخت
- اختلال در تعادل تنفسی و فتوسنتز
- تغییر pH خاک
- آسیب زایی ترکیبات آروماتیک موجود در گازوئیل
آسیب به بافت و پوست درخت
پوست درخت اولین سد دفاعی در برابر عوامل آسیب زننده است، اما در برابر موادی مثل گازوئیل مقاومت ندارد. گازوئیل یک ترکیب نفتی هیدروکربنی بوده که خاصیت نفوذپذیری بالایی دارد. وقتی این ماده روی تنه درخت ریخته می شود، از طریق شکاف ها یا روزنه های طبیعی پوست به داخل لایه های زنده مثل آوندهای چوبی نفوذ کرده و عملکرد طبیعی آن ها را مختل می کند. گازوئیل باعث می شود بخش هایی از تنه درخت سیاه شده و پوست آن جدا شود که نشانه ای از مرگ سلول های زنده است.
اختلال در تعادل تنفسی و فتوسنتز
گازوئیل از طریق نفوذ به خاک، ریشه های درخت را از بین می برد. زمانی که این ماده وارد خاک اطراف درخت شود، تبادل اکسیژن بین خاک و ریشه به خوبی صورت نمی گیرد. ریشه ها برای عملکرد صحیح نیاز به اکسیژن دارند؛ اما وجود لایه ای از گازوئیل در خاک، مانند مانعی عمل کرده و باعث خفگی آن خواهد شد.
این موضوع منجر به کاهش توان درخت در جذب آب و انجام فتوسنتز می شود؛ به همین دلیل بعد از گذشت مدت زمانی کوتاه برگ ها زرد و پژمرده می شوند. خاک آلوده شده به گازوئیل، توانایی خود را در حفظ رطوبت، تبادل اکسیژن و جذب مواد غذایی از دست می دهد که در نتیجه رشد ریشه محدود شده و درخت به مرور زمان ضعیف می شود.
تغییر pH خاک و از بین رفتن میکروارگانیسم های مفید
گازوئیل حاوی ترکیبات سمی است که باعث آسیب به ساختار گیاه و خاک خواهد شد. زمانی که گازوئیل وارد خاک می شود یکی از اولین اثرات منفی آن، تغییر در pH یا میزان اسیدی و قلیایی بودن خاک است. ترکیبات موجود در گازوئیل، به خصوص هیدروکربن های سنگین و عناصر گوگردی پس از تجزیه در خاک، باعث اسیدی شدن یا در برخی موارد قلیایی شدن شدید محیط می شوند.
این تغییر ناگهانی، محیط زیست خاک را از حالت تعادل خارج کرده و قابلیت جذب مواد غذایی توسط ریشه ها را به شدت کاهش می دهد. حتی اگر عناصر اصلی مانند نیتروژن یا فسفر در خاک حضور داشته باشند، ریشه درخت به دلیل تغییر در pH نمی تواند آن ها را جذب کند.
همچنین موجوداتی مانند باکتری ها و قارچ های مفید که وظیفه تجزیه مواد آلی، تثبیت نیتروژن و افزایش دسترسی گیاه به مواد معدنی را دارند، نسبت به تغییرات pH و ترکیبات سمی موجود در گازوئیل بسیار حساس هستند. ورود گازوئیل به خاک مانند یک شوک زیستی عمل کرده و بسیاری از میکروارگانیسم ها را از بین می برد. در نتیجه خاک به مرور زمان خاصیت خود را از دست می دهد و به بستری سفت و غیرفعال برای رشد گیاه تبدیل می شود.
آسیب زایی ترکیبات آروماتیک موجود در گازوئیل
گازوئیل حاوی ترکیبات آروماتیکی است که برای سلول های گیاهی بسیار سمی هستند. این ترکیبات با نفوذ به سلول های زنده باعث اختلال در متابولیسم سلولی، تجزیه پروتئین ها و در نهایت مرگ بافتی می شوند. برخلاف سموم گیاهی که غلظت مشخص و هدف خاصی دارند، گازوئیل به صورت غیرقابل کنترل وارد گیاه شده و عملکرد طبیعی گیاه را دچار مشکل می کند.
جمع بندی
گازوئیل یک ماده نفتی است که در تماس با درختان، به سرعت باعث مرگ سلول ها، تخریب آوندها، اختلال در جذب آب و حتی مرگ کامل گیاه می شود. همچنین تأثیر آن بر خاک اطراف درخت باقی می ماند و از رشد دوباره گیاهان در آن منطقه جلوگیری می کند. اگر گازوئیل مستقیماً روی تنه، برگ یا شاخه های درخت ریخته شود، با مسدود کردن منافذ طبیعی گیاه، تنفس گیاه را مختل کرده و در نهایت منجر به خشک شدن آن می شود.
نیرونماد با راه اندازی خط بازیافت روغن سوخته، کمک می کند تا بتوانید انواع روغن سوخته را به چرخه مصرف بازگردانده و مورد استفاده قرار دهید.
